قرارمان آذر

هایکوهای من برای دیده شدن، سختی‌های زیادی کشیده‌اند. آن‌ها درون‌مایه‌ای عاشقانه، غمگین و گاه تاریک دارند. گاه کلاسیک‌اند و از قوانین سخت شعر ژاپنی پیروی می‌کنند، گاه مدرن‌اند و قوانین را می‌شکنند. اما تنها مشخصه‌ی همیشگی‌شان، انزوا و تنهایی است،همان تنهایی که از لحظه‌ی تولد تا مرگ، دوست و همراه همیشگی انسان است.